Staatsvorm en Regering

Mallorca vormt samen met de andere eilanden van de Balearen, waaronder Menorca en Ibiza, een autonome gemeente in Spanje. Het land is gedecentraliseerd om afscheiding en instabiliteit te voorkomen. Hoewel de eilanden nog bij Spanje horen, heeft elke autonome gemeente zijn eigen regering en parlement. Die van de Balearen is gevestigd in Palma. Dit betekent dat zowel de Spaanse wet als de wetten van de eigen regering van Mallorca deel uit maken van het rechtssysteem.

Mallorca maakt ook nog deel uit van de Spaanse monarchie. De Spaanse prinses Christina bezit de titel hertogin van Palma. Ook is de Spaanse Koninklijke familie regelmatig op Palma te vinden. In augustus verhuist het hof naar het eiland voor (werk)vakantie.

De regering van Mallorca bestaat op dit moment uit een coalitie van vijf verschillende partijen, waarvan de meeste een linkse of nationalistische inslag hebben.
De regering houdt zich voornamelijk bezig met het bestuur van de deelgemeenten op het eiland en de infrastructuur en faciliteiten op Mallorca.

De regering kent op dit moment 14 ministeries, waaronder binnenland, bouw, economie, onderwijs en cultuur, werkgelegenheid, toerisme, landbouw en gezondheid. Op dit moment heeft met name het ministerie van toerisme het druk. Om te voorkomen dat Mallorca ten ondergaat aan zijn eigen succes probeert de overheid het aantal toeristen terug te dringen.

Demografie

De laatste jaren is Mallorca niet alleen overspoeld met vakantiegangers; ook vond er veel immigratie plaats naar het zonnige eiland. Daarbij is Mallorca ook een populaire locatie voor een tweede huis. Dit alles zorgt ervoor dat de inwoners van Mallorca een mix is van de inheemse bevolking en vaak rijkere Europeanen. Hoewel de inheemse bevolking soms moeite heeft met de veranderlijkheid van hun eiland, staat het vast dat deze echte Mallorcanen een gastvrij volk zijn en ook zeker open staan voor het toerisme. Ze weten immers hoe belangrijk deze inkomstenbron voor het eiland is.

De meeste traditionele Mallorcanen wonen in het binnenland, verder verwijderd van de toeristen. De modernere Mallorcanen wonen juist wel aan de kustplaatsen, omdat daar veel werk te vinden is. De uitheemse bevolking komt voornamelijk uit landen vanwaar uit ook de meeste toeristen komen; zo komen er immigranten naar Mallorca uit Engeland, maar ook van het Spaanse vasteland. De meesten komen uit Duitsland; op het eiland wonen zo’n 60.000 Duitsers.

Economie

Veruit de belangrijkste inkomstenbron van Mallorca is het toerisme. Deze tak zorgt maar liefst voor 90% van het bruto-inkomen op het eiland. Hoewel veel grote hotelketens internationale bedrijven zijn, zorgen ze voor veel werkgelegenheid. Meer dan de helft van de eilandbewoners werken in de toeristenbranche. De rest werkt over het algemeen in de beroepen die de levensbehoeften voorzien, zoals in de geneeskunde, bouw, of handel. Maar niets levert zoveel geld op als het toerisme.

Met het toerisme groeide ook de economie van Mallorca. Begin jaren ’50 was het eiland nog een lekker goedkoop vakantie-oord, maar inmiddels liggen de prijzen gelijk aan elders in de EU. Een teken dat Mallorca een welvarender eiland is geworden.

Eigenlijk gaat het té goed met de toeristenbranche. Het eiland wordt letterlijk overspoeld door massa’s vakantiegangers. Omdat dit niet bevorderlijk is voor het eiland, (de hotels zijn overboekt, de stranden liggen vol zonnende lichamen en de bezoekers laten ook veel afval achter), heeft de overheid besloten het massatoerisme terug te dringen. De toeristenbranche krijgt niet meer de vrije teugels zoals in de jaren ’60, omdat ze voor een grotere welvaart zorgde. Hotels worden gerenoveerd tot traditionelere, soms kleinere overnachtingsgelegenheden en omdat er geen bouwvergunningen meer worden verstrekt, kan er ook niet bijgebouwd worden.

Daarbij wordt er ook een nieuw soort toerisme gepromoot: het argotoerisme. Bij dit type vakantie verblijf je niet in een hotel, maar op een typische finca, een boerderij. Op deze manier verblijf je midden in de natuur en krijg je de kans om kennis te maken met de cultuur en historie van het eiland. Bovendien help je de boer er zelf ook mee; hij kan het extra inkomen goed gebruiken sinds de landbouwreorganisatie. De luxe van de finca’s verschilt. Sommigen hebben een eigen zwembad, maar anderen liggen dicht genoeg bij zee voor wat verfrissing.